Ex-student MA maakt AlertBabe

DoorMees Dekker

15 januari 2025

Sienna Veenboer is ex student van de opleiding Mediaproducer. Zij is een start up begonnen die de veiligheid van jonge vrouwen op straat moet verbeteren. Sienna is nu student van de Hogeschool Leiden en ze volgt de opleiding commerciële economie. Ze moesten voor hun schoolopdracht een maatschappelijk probleem aanpakken.

Elke vrouw heeft er wel eens mee te maken gehad, je niet prettig of onveilig voelen op straat. Uit onderzoek van het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek) bleek dat 83 procent van de Nederlandse meisjes tussen de 15 en 25 jaar te maken krijgt met intimidatie op straat. De studenten van de Hogeschool Leiden zijn AlertBabe gestart. Het is oplaadbare alarmknop die ontworpen is als sleutelhanger zodat als jij je onveilig of onprettig voelt je de AlertBabe kan indrukken. ”De toon is 130 decibel en veel harder dan normale alarmen.” zegt Marijn van AlertBabe. Hierdoor is het alarm dus te onderscheiden van bijvoorbeeld scooter of auto alarmen. Ze willen hiermee bereiken dat vrouwen weer veilig over straat kunnen. ”Ik heb mijn zusje er ook een gegeven en ze voelde zich gelijk veiliger op straat.” Zegt Marijn.

Voor 12,95 kan je de AlertBabe bestellen op alertbabe.nl en ze zijn bereikbaar op de mail: Alertbabe.nl@gmail.com

Mijn rotervaringen op straat

Ik ben vaak genoeg op een vervelende manier aangesproken, te beginnen met de momenten waarop ik ongewenst op een vervelende manier de aandacht krijgt van mannen.

Ik zat in de trein samen met een vriendin vanaf Amsterdam centraal naar Muiderpoort, een rit van zes minuten. De trein was net gaan rijden toen er een man naast ons kwam staan, daar heb ik geen problemen mee want de trein zat bomvol. Maar ergens in die 6 minuten raakte hij mij opeens aan op mijn bovenbeen , een aanraking die een onprettig gevoel achterliet. Mijn vriendin riep: ‘wtf blijf van haar af!’ De hele trein zat vol, maar vreemd genoeg waren wij degenen die de blikken van veroordeling kregen. Hoe kan dat? Wij waren de slachtoffers, maar de ongemakkelijke stilte en de verwarde gezichten waren voor ons. Waarom richtten mensen hun ogen niet op de bron van de onrust, maar keken ze naar ons? Een gevoel van onrecht en frustratie overviel me. We zijn snel uitgestapt en van het station gerend.

Ook zaten mijn beste vriendin en ik een keer samen op het treinstation te wachten, er kwamen 3 jongens aangelopen en ze kwamen naast ons zitten, we voelde ons allebei meteen niet fijn. Ze zeiden wat dingen tegen ons, maar we negeerde ze. Dan komt de ultieme grens, De oudste van de 3 jongen haalt een condoom uit zijn jaszak en vraagt: “Weten jullie wat dit is?” Een golf van afschuw overspoelt ons. Om het nog erger te maken zegt hij erachteraan: “Moet ik je meenemen naar het bos hierachter en je laten voelen?”

Deze woorden staken ons als messen. We waren zo in shock dat we niet eens konden reageren. Ons hart bonkte in onze keel. We sloegen volledig dicht en we kregen een soort paniek aanval. Het was avond, dus donker en het waren 3 jongens tegen 2 meiden. Voordat wij zelf weg konden gaan kwam de trein aanrijden waar hun instapte en wij bleven nog volledig in shock achter op het treinstation.

Een paar dagen later zaten mijn vriendin en ik weer bij hetzelfde station toen we in de verte de oudste van de 3 in zijn eentje aan kwam lopen. Mijn vriendin en ik schrokken ons dood. toen hij ons zag kwam er een grijns op zijn gezicht en hij liep meteen op ons af, maar wat hij nog niet had gezien is dat er een vreemde man dichtbij ons zat. Op het moment dat hij die man zag draaide hij zich meteen om en liep hij de andere kant op. Die vreemde man zat gewoon met zijn oortjes in en had geen idee dat dankzij hem die jongen niet naar binnen is gekomen.

Mijn  vriendin en ik hebben het hier nog steeds over, het is al meer dan een jaar geleden gebeurd en toch willen deze herinneringen niet vervagen. Waarom zijn vrouwen, en vooral jonge vrouwen het mikpunt van ongewenste aandacht en gevaarlijke situaties? Elke vriendin van mij heeft wel een verhaal over ongewenst gedrag. Waarom moeten we ons zo vaak de vraag stellen of we veilig zijn, zelfs op een gewone dag in de stad? Mijn wens is dat geen enkele vrouw meer te maken krijgt met ongewenst gedrag en in haar eentje over straat durft zonder het gevoel te hebben dat ze altijd op haar hoede moet zijn.

Jackie MR2B

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *