Bij de halve marathon van Leeuwarden is afgelopen weekend een mannelijke hardloper vlak voor de finish onwel geworden en uiteindelijk overleden. Ook andere deelnemers werden onwel en het evenement werd uiteindelijk afgelast. Waarom voelen veel hardlopers ondanks de hitte toch de drang om 21,1 km te rennen? En wat doet hardlopen met je mentale gezondheid?
Vier ambulances en twee Mobiele Medische Teams, waarvan één per helikopter, kwamen ter plaatse toen een man tijdens een hardloopevenement, op slechts 75 meter van de finish, in elkaar zakte. Hulp mocht niet meer baten: de man is ter plekke overleden.
Ook meerdere andere deelnemers zijn afgevoerd naar de EHBO vanwege oververhitting. De omstandigheden waren zwaar: warm, benauwd en vol zon. Toch stonden honderden mensen aan de start klaar om te presteren.
“Het is intens verdrietig. We leven mee met de nabestaanden,” zegt hoofdorganisator Jochem van Weelie tegen het AD. “We hebben deelnemers gewaarschuwd voor de temperaturen en op onze site tips gedeeld om verantwoord te lopen.”
Die tips waren onder andere:
- Zorg dat je fit aan de start verschijnt
- Laat je lichaam wennen aan hardlopen in warm weer
- Kies luchtige kleding
- Drink voldoende water
- Let op je looptempo
Toch was dat niet genoeg. Want waar het lichaam signalen geeft om te stoppen, zegt de druk in je hoofd vaak: doorzetten.
In een samenleving waarin presteren vaak gelijkstaat aan succes, zien veel sporters opgeven als falen. Zelfs als het lichaam bijna instort. “Die laatste meters wil je gewoon halen, wat er ook gebeurt,” vertelt een medeloper aan RTL nieuws. “Je denkt: ik ben er bijna. Nog even. En juist dat kan levensgevaarlijk zijn.”
Het voorval heeft diepe indruk gemaakt, ook op de mentale gezondheid van deelnemers, vrijwilligers en toeschouwers. De organisatie erkent nu dat er meer nodig is dan alleen fysieke voorbereidingen. “We willen in de toekomst ook nadrukkelijk aandacht besteden aan mentale weerbaarheid en het herkennen van je grenzen. Want doorzetten is niet altijd dapper soms is stoppen de sterkste keuze die je kunt maken.”
De 5 en 10 kilometer-runs die later die dag zouden plaatsvinden, zijn uit respect afgelast.
De studenten van het Mediacollege zijn er stil van. Ik snap echt niet hoe je zó gepassioneerd kan zijn over iets, dat je jezelf helemaal kapotloopt,” zegt student Janneke. “Je traint maandenlang en dan wil je het afmaken, hoe dan ook’’
Lindsey, ook student op het Mediacollege, reageert aangeslagen: “Ja, je leeft echt naar zo’n moment toe. Alles draait erom. Maar het laat ook zien hoe zwaar het mentaal kan zijn. De druk die je voelt om te presteren, of dat nou vanuit jezelf komt of van anderen, kan je echtbreken als je geen grenzen stelt.”
Ze vinden het allebei belangrijk dat er meer aandacht komt voor mentale gezondheid, vooral in de sportwereld. “Het gaat niet alleen om hoe ver je fysiek kunt gaan,” zegt Janneke. “Je hoofd moet het ook aankunnen. En daar wordt gewoon nog te weinig over gepraat.”
Lindsey knikt: “We denken vaak dat opgeven zwak is, maar soms is dat juist het sterkste wat je kunt doen. Het is zo zonde dat er pas iets verandert als het al te laat is.’’
Het drama bij de halve marathon laat zien hoe gevaarlijk prestatiedruk kan zijn. Hardlopen is goed voor je mentale gezondheid, maar niet als je je grenzen negeert.
