Op woensdag 17 april was Wil Pleijster te gast in de studio op het Mediacollege tijdens de Mental Health Week. Hij was vrijwilliger en voorzitter van de Stichting Mariniers Ziekenboeg en is nu voorzitter van het Mariniers Uitvaartteam.
”In 2016 kwam ik bij de Mariniers ziekenboeg, Ik zat toen thuis met een hernia wanneer er iemand van de mariniers ziekenboeg bij mij aan de deur kwam met een fruitmand. Dat deed mij erg goed.’’ De mariniers ziekenboek helpt oud militairen die wat steun kunnen gebruiken. Het zijn soms de kleine dingen die iemand zo kunnen helpen.
Ontstaan van PTSS
”Ik heb zelf ook ervaring gehad met PTSS, in 2011 werd ik afgekeurd en had ik een burn out waar complexe PTSS bij kwam kijken met meerdere trauma’s. Ik heb het niet bij mijn tijd in de defensie opgelopen, ik heb mijn PTSS gekregen als werkende burger. Ik was camping beheerder en heb een aantal reanimaties moeten doen wat veel indruk op mij heeft gemaakt.’’
Gevoelens
”Hoe PTSS voelt? Ja ik kan niet echt beschrijven wat voor gevoel het is, het wordt vaak veroorzaakt door periodes. Vorige week was ik even twee dagen een klein beetje depressief, en ik kon niet zo goed plaatsen waarom. Toen ging ik even terug denken en bedacht ik me dat ik op 1 april 1993 een reanimatie had en 14 dagen later weer. En dat komt dan na al die jaren toch nog opborrelen. Ik heb me dus twee dagen even depressief gevoeld en daarna ging het weer goed, ik moest het even voor mezelf plaatsen waar het vandaan kwam.’’
PTSS in het dagelijks leven
PTSS is dus een ziekte wat eigenlijk nooit helemaal weg gaat. Het enige wat je eraan kan doen is ermee om leren gaan. “Het leven gaat verder, ik zie mijn leven als een soort carrousel. Het leven draait gewoon door en op die carrousel heb ik allemaal kamertje gezet waar mijn trauma’s in zitten. In 2009 waren al die deurtjes open en ik kon ze niet meer dicht doen. Uiteindelijk heb ik de rust gevonden. Af en toe gaat er een deurtje open en dan kijk ik er even in en dan gaat het deurtje weer dicht.’’
Erkenning
”Wat iemand met PTSS het meest nodig heeft? Een goed luisterend oor en erkenning. Iemand met PTSS heeft zoiets heftigs meegemaakt en dat moet gehoord worden.”
