De wereld van Westeros en Essos, gecreëerd door George R.R. Martin in zijn bekende boekenreeks “A Song of Ice and Fire,” is voor veel mensen een fascinerende fantasiewereld vol magie, draken maar ook politiek. Het is een omgeving waarin machtsspelletjes, verraad en grootschalige oorlogen de norm zijn. Echter, is het belangrijk om te beseffen dat deze fictieve wereld niet alleen voortkomt uit de verbeelding van de auteur, maar ook diep geworteld is in de geschiedenis, politiek en sociale ongelijkheden van de echte wereld.
In de prequel-serie “House of the Dragon,” die zich enkele eeuwen voor de gebeurtenissen van “Game of Thrones” afspeelt, zien we een krachtig verhaal van erfopvolging en ongelijkheid binnen het huis Targaryen. De hoofdpersoon, prinses Rhaenyra Targaryen, wordt door haar vader, koning Viserys I, aangewezen als zijn erfgenaam. Dit is een opmerkelijke beslissing in een samenleving waar mannen vaak de voorkeur krijgen en al helemaal omdat Rhaenyra maar liefst 2 (jongere) halfbroers heeft. Na de dood van hun vader barst een hevige strijd los als haar jongere halfbroer, Aegon II, zijn kans grijpt om de troon voor zichzelf op te eisen. Wat volgt is een bloedige oorlog — de Dance of the Dragons — waarin de Targaryens hun draken gebruiken als dodelijke wapens tegen elkaar.
Amerikaanse verkiezingen
Deze intriges en machtsstrijd doen mij denken aan enkele hedendaagse politieke situaties. Neem bijvoorbeeld de verkiezingen in de Verenigde Staten, waar de strijd tussen Donald Trump en Kamala Harris een duidelijk voorbeeld is van de complexiteit in hedendaagse genderpolitiek. De keuze van Amerikaanse kiezers kan schokkend zijn; hoe kan het dat vele stemmers ervoor kiezen een controversiële man met een verleden van beschuldigingen over seksueel wangedrag en een strafblad boven een vrouwelijke kandidaat te steunen? Dit roept vragen op over hoe genderverwachtingen het politieke landschap blijven beïnvloeden.
De parallellen tussen de fictieve strijd om de Targaryense troon en de actuele verkiezingsbetekenissen zijn veelzeggend. “House of the Dragon” stelt immers niet alleen vragen over wie recht heeft op de troon, maar ook over hoe verleden en traditie de kansen van vrouwen in machtssituaties blijven ondermijnen. De strijd tussen Rhaenyra en Aegon kan symbool staan voor de voortdurende strijd voor gendergelijkheid in de politiek.
Daarnaast zijn de gevolgen van deze conflicten, zowel in de show als in de realiteit, vaak verwoestend. In “House of the Dragon” leidt de strijd om de troon tot het uitsterven van de draken, een gebeurtenis die de macht van de Targaryens en hun invloed op de wereld voorgoed verandert. Net zoals dat kan de uitslag van verkiezingen in de echte wereld ingrijpende gevolgen hebben voor de richting van beleid, sociale gelijkheid en politieke representatie.
Door deze lens zien we dat de verhalen van George R.R. Martin niet alleen fantasie zijn, maar ook reflecties van de menselijke natuur en de complexiteit van sociale en politieke structuren. “Game of Thrones” en “House of the Dragon” nodigen ons uit om na te denken over ons eigen verleden, onze huidige realiteit en de relaties tussen macht, gender en de strijd om erkenning — thema’s die, hoewel verpakt in een wereld van draken en magie, relevant blijven in onze eigen tijd.
