Hypnotherapie, hoe is dat? Een persoonlijk verhaal

Het is deze week Mental Health Week op Mediacollege Amsterdam. Deze week draait dus volledig om mental health en daarom hebben we bepaalde activiteiten op school. Een van deze activiteiten is hypnotherapie. Vandaag heeft verslaggever Evie Krins een sessie gedaan en vertelt hieronder in het artikel hoe het was. 

Vanochtend kreeg ik te horen dat ik mee moest doen aan een hypnotherapie sessie. Ik wist niet echt was ik kon verwachten want de enige hypnose dat ik ken is showhypnose. Gelukkig kon ik voordat we begonnen nog water vragen stellen en was er een klein praatje over wat hypnotherapie nou inhoudt en hoe het werkt. Een van de dingen die me het meest opviel in dat kleine praatje was het verschil tussen hypnose en meditatie. “In meditatie is alles relaxed: je lichaam, je hoofd en je brein, bij hypnose is je lichaam relaxed maar je hoofd en brein zijn super actief,” vertelde de begeleider van de sessie.

De oefening

Het eerste dat we deden was staan, je armen recht voor je uitsteken en je ogen dicht. Er werd mij verteld dat ik moest bedenken dat er aan mijn linkerpols een ballon met helium hing en dat er aan mijn rechterpols een emmer met stenen hing. En ik had door dat hoe vaker en langer dat werd gezegd hoe erg mijn linkerpols omhoog bewoog en mijn rechter naar beneden zakte. Met deze oefening kunnen ze een soort van aanvoelen hoe erg je tijdens de therapie echt in hypnose gaat. 

De sessie

Toen het echt begon moest ik gaan zitten, alles ontspannen en mijn ogen dicht doen. Eerst werd er gewoon gezegd: “let op je ademhaling en mijn stem.” Nou zodra ik daar op had gelet had voor een tijdje het eerste. Ik moest me bedenken dat ik een lift in ging en dat ik van level A naar level B ging. Elke level heeft 10 stappen en met die tien stappen ben je meer en meer relaxed. Toen moest ik van level B naar level C, het laagste level. Elke keer dat ik een level lager ging, zakte mijn lichaam lager en lager en ontspande ik meer en meer.

Na al deze levels moest ik een kamer bedenken, een veilige kamer waar ik me fijn voel en niemand anders kan binnenkomen. Ik moest me verbeelden dat ik daar een tijdje zat en het voelde zo fijn. Maar toen moest ik mij een grijze kamer in mijn brein verbeelden. In deze kamer moest ik posted notes plakken met rode dingen erop die ik niet leuk vind, dingen die er zijn gebeurd, dingen die ik niet leuk vind aan mezelf en nog veel meer. Tijdens deze stappen had ik door dat ik emotioneel raakte, omdat dit heel veel oude en nieuwe momenten in me opriep waarvan ik vergeten was hoe naar het was.

Nadat ik dit had gedaan moest ik alle posted notes van de muur afhalen en ze in een kelderdeur gooien en die dicht doen. Daarna moest ik hetzelfde doen alleen deze keer de posted notes ophangen met positieve dingen, dingen die ik leuk vind, dingen die me gelukkig maken en zo door. En deze beleven in deze kamer ik keek rond, ik voelde me al een stuk beter. Aan het einde ging ik terug de lift in en kwam ik uit de hypnose. 

De reflectie

Toen ik uit de hypnose kwam was het eerste dat ik moest doen, rust opstaan en even bijkomen. Daarna ging ik mijn hele lichaam afkloppen zodat ik weer helemaal weer wist dat ik daar was. Tijdens het afkloppen moest ik ook bepaalde dingen zeggen zoals ik hou van mezelf, ik ben perfect zoals ik ben, ik ben blij met wie er waar ik ben. Toen ik er weer helemaal bij was had ik door dat mijn hele humeur was veranderd. Ik voelde me veel beter dan in de ochtend. Ik ben blij, zelfverzekerd en super gelukkig. 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *