‘Hoe ben je hier eigenlijk terechtgekomen?’ luidde mijn naïeve, goedbedoelde vraag. Het meisje dat tegenover me zat vertelde me met groot enthousiasme over haar leven in Nederland. Alles kreeg ik te horen: van hoe het op school ging en wat voor lieve mensen tot haar dagelijkse routine nu ze in Nederland woonde. Soraya* kwam uit Iran en hoewel ik wist dat ze hier niet voor de lol naartoe was verhuisd, stelde ik de vraag voordat ik er erg in had.
Maar ze stelde me gerust en zei dat het niet erg was. ‘Ik hoop alleen dat alles goed is met hem…” Ze vertelde me hoe haar oom openlijk zijn christelijke geloof deelde met zijn buren. Later bleek dat diezelfde buren haar ooms identiteit hadden verraden. Via, via werd Soraya’s familie ingelicht over de arrestatie van haar oom. Soraya had een reis moeten afleggen die ik me niet eens kon voorstellen. Gelukkig met een goede afloop.
Ik zag een verdriet in haar ogen waar ik niet bijkom en toch vertelde ze er zo luchtig over. Als haar oom zijn mond had gehouden… Het is niet voor te stellen. Ik denk dat we echt niet mogen klagen over onze vrijheid in Nederland!
Door: Jaleesa van der Velden
